پوریا بابایی

الهـــی! روزگاری تو را می جستم خود را می یافتم. اکنون خود را می جویم تو را می یابم. ای محب را یاد و انس را یادگار، چون حاضری، این جستن به چه کار؟ (مناجات نامه - خواجه عبدا... انصاری)

میل انسان به یادگیری علوم، به دلیل عشقی است که وی نسبت به خوبی ها دارد. به همین دلیل انسان همواره به دنبال دانش آموزی بوده است. امروزه یادگیری علوم نه تنها همه گیر شده، بلکه به راهی برای رقابت انسان ها با یکدیگر نیز تبدیل شده است.
علاقه من به دروس دانشگاهی رشته مهندسی کامپیوتر باعث شد تا با راه اندازی این وبلاگ، آن چه که در دانشگاه و بعد از فارق التحصیلی و همیچنین در محیط کار، از مهندسی کامپیوتر یاد گرفته و تجربه کرده ام را با شما به اشتراک گذارم. من در این وبلاگ در باره ی دروس "برنامه نویسی مقدماتی و پیشرفته" - "ساختمان داده ها" - "نظریه زبان ها و ماشین ها" و "سیستم های عامل" به صورت کامل و از پایه (در حد سرفصل های دوره کارشناسی) و در مورد باقی دروس گرایش نرم افزار به صورت نکته وار، با شما سخن خواهم گفت. تمام تلاش من نیز بر این است تا مطالبی که در این وبلاگ منتشر میکنم، از نظر علمی درست و از نظر زبان و نحوه ی بیان مطالب به صورت ساده و قابل فهم باشد. همچنین تلاش میکنم تا جای ممکن نمونه هایی از کاربردهای مطالب درسی، در دنیای واقعی را نیز بیان کنم تا از این طریق هم به یادگیری کمکی شده باشد و هم به این سوال پاسخی داده شود که : "اصلا همه این ها رو هم یاد گرفتیم، به چه دردی میخوره!؟"

در پایان این مطلب این دونکته را می گویم که نخست، همه شیرینی علم و دانش در صبر و پشت کاری است که جوینده دانش از خود نشان می دهد. و دوم این که به قول مولانا :

خرده کاری های علم هندسه *** یا نجوم و علمِ طب و فلسفه
که تعلق با همین دنیاستش *** ره به هفتم آسمان بر نیستش
بزگترین و شاید تنها کاربرد تمام این علوم ذهنی کمک به شناخت آدمی از خودش است و دیگر هیچ :

امیدورام مطالبی که در این وبلاگ می خوانید، برایتان سودمند باشد.